چهار شرط بندگی واقعی خدا

کسانی توان بالا رفتن از گردنه سخت بندگی خدا را دارند که در اجرای فرمان خدا همه جوانب را رعایت کرده و در سه میدان ایمان و اخلاق و عمل گام بگذارند و در انجام اعمال عبادی به نکات و شرایط زیر توجه نمایند:

1. ایثار و از خود گذشتگی:

گر چه هر عمل کوچکی در نزد خدا ارزش خاص خودش را دارد، اما بندگی خدا و ایمان واقعی زمانی محک می خورد که انسان در زمانی که خود به شدت نیازمند است، دیگران را بر خود مقدم کند و از آنچه دارد، در راه خدا ایثار نماید. آیات بعد به نمونه ای از چنین ایثاری اشاره کرده و می فرماید: آن گردنه صعب العبور انجام اعمالی است مانند "آزاد کردن برده" (فَکُّ رَقَبَةٍ *) (13)

"یا آنکه در زمان قحطی و گرسنگی شدید از غذای خود بگذری" (اَو اِطعامٌ فی یَومٍ ذی مَسغَبَةٍ *) (14)

و آن را "به یتیمی که از خویشاوندانت است بدهی" (یَتیماً ذا مَقرَبَةٍ *) (15)

"یا با آن مسکین درمانده ای را که از شدت ناتوانی به خاک ذلت افتاده سیر کنی" (اَو مِسکیناً ذا مَترَبَةٍ *) (16)



*

رقبه: گردن. به برده هم "رقبه" می گویند، زیرا مهم ترین قسمت بدن، گردن است.

مسغبه: گرسنگی و قحطی شدید

مقربه: فامیل و خویشاوند

متربه: از ماده "تراب" (خاک) گرفته شده و معنایش خاک نشینی به خاطر شدت فقر است.